Weidebloemen

Dit werk maakte deel uit van de solo-tentoonstelling Lucie van Dam van Isselt in 1986 in het Markiezenhof in Bergen op Zoom en staat in de bijbehorende catalogus. Ook was het in 1999 te zien op de solo-tentoonstelling Meizoentjes in het Zeeuws Museum (Middelburg) & het Marie Tak van Poortvliet Museum (Domburg) en is het opgenomen in de bijbehorende catalogus Een leven in stillevens. Vermelding in de laatste catalogus met onderstaande tekst.

Op de lijst staat de tekst 'Hoe eerbaar edel schoon en fijn, kan toch eene enkele bloemen zijn. Gezelle.' Deze tekst gebruikte Lucie in 1916, volgens een knipsel van onbekende datum uit de N.R.C. van 1918 - 1919, als motto voor een tentoonstelling in Rotterdam. De versregel is afkomstig uit een gedicht uit de cyclus Jaarkrans (Guido Gezelle’s Dichtwerken, vol. II, 7e druk, uitgeverij L.J. Veen, Amsterdam z.j.). Het gedicht start 'o Wilde en onvervalschte pracht, der blommen, langs den watergracht!'' Het door Lucie gebruikte fragment wijkt qua spelling enigszins af van de oorspronkelijke tekst, die luidt: 'Hoe eerbaar, edel, schoone en fijn, kan toch een enkele blomme zijn.’ De recensent: 'Lucie van Dam van lsselt’s bloemen zijn edel, schoon en fijn. (...) Zij weet dat de simpele klaver iets anders vraagt dan de weelderige clematis en schildert haar uitpiepend in het gras tegen de witte bloem van doove netel (...) en mooi en nauw omsluit zij de bloemen door een goed gekozen lijst.